Hoe ga ik om met mijn emoties? Een voorbeeld uit eigen praktijk.
Gaandeweg ontstond een leuk en vriendschappelijk contact met een zakelijk contact.
Echt een leuke vent met goeie ideeën en zeer behulpzaam en inspirerend ook nog.
En van de week tijdens een belletje, kwam ineens uit het niets de mededeling: “Ik moet stoppen met dit gesprek, want ik ga de boeren steunen in Stroe. Want het kan zo niet verder. Toch?”.
Huh?????
Ik hap naar adem. Voel dat ik klem zit, niet meer weet wat te zeggen. In een flits denk ik NU MOET IK OP MIJN WOORDEN PASSEN. Ik vind er nogal wat van merk ik, van die protesterende boeren. Niet een beetje. Ik stik bijkans van de oordelen, begaan als ik ben met het milieu, de biologische landbouw, bio-diversiteit, enzovoorts.
Daar zit ik dan met al mijn therapeutische en dialogische bagage. Helemaal klemvast in mijn eigen oordelen. Heb ik met iemand te maken die kennelijk anders denkt dan ik en mijn hele lijf, mijn hele 'systeem’, raakt in paniek, en gaat omzichtig manoeuvreren.
Maar, het duurt heel even en dan haal ik mijn acht-stappen-gereedschap uit de tas… Stap 1
Wat voel ik?
Gevaar, paniek, uitkijken, op mijn woorden passen. Angst dus.
Stap 2 Wanneer begon dat precies?
Toen hij ging vertellen dat hij naar het boerenprotest ging.
Stap 3 Wat gebeurde er precies vlak voor de paniek ontstond?
Met een wat bozige en opgewonden toon (slechts mijn interpretatie): “ik moet weg zo, naar het boerenprotest in Stroe”. Stap 4 Wat was daarmee de emotionele boodschap, zoals die bij mij binnenkwam en die mij kennelijk raakte?
Ik ga weg bij je want jij bent fout.
Stap 5 Wat voel ik als ik deze boodschap echt binnen laat komen? Eerst een soort angstige paniek en dan boosheid.
Stap 6
Is dit een bekend gevoel voor mij? Waar ken ik het van? Waar hoort het bij?
Ja, bekend gevoel. Dat ken ik al vanaf dat ik heel klein was. Hoort bij houd je mond, naar buiten jij, gedraag je.
Stap 7
Hoe voelde het om dat als klein jochie mee te maken?
Pijnlijk, alleen, onmachtig, ouw
Stap 8
Als dat gevoel bij toen vroeger hoort. Wat hoort er dan bij nu en wat zegt die ander eigenlijk tegen me?
Hij zegt zeker niet dat ik fout ben en weg moet. Hij is juist vriendelijk en zacht en behulpzaam en betrokken bij alles wat ik belangrijk vind. Dat voelt goed, daar word ik blij van. En hij sympathiseert kennelijk met het boerenprotest – dat verrast me. Nu voel ik nieuwsgierigheid naar hoe dat kan. Wat denkt hij dan en waarom? Geen angst meer dus, maar nieuwsgierigheid en weer met warme gevoelens voor hem als mens.
En dan ben ik er dus weer, na deze stappen. Mijn angst en paniek hadden alles te maken met mijn eigen geschiedenis en niets met mijn zakenrelatie en de protesterende boeren. Daarmee zijn mijn angst en harde oordelen weg. En waardering en nieuwsgierigheid terug.
Dat voelt een stuk beter. Ik kan weer verder met mijn zakenrelatie. We kunnen het er echt over hebben nu. Ik merk ook dat ik mijn oordelen over ‘die boeren’ naar vind, dat die niet waar zijn en dat ze plaats maken voor begrip en nieuwsgierigheid. Wat maakt dat ze doen wat ze doen? Hoe zou het voor mij zijn als ik met zulke vergaande maatregelen te maken zou krijgen? Goh. Omkeren met deze stappen kost je 5 minuutjes. Maar dan heb je ook wat. Dan kan je weer samen verder, en helder denken en voelen.
Meer weten? Ook leren? Kijk op youtube naar Ingeborg Bosch over Angst of meld je aan voor mijn praktidan hebben we het erover. Je bent welkom.
Comments